У Гальшанах здымаюць мастацкі фільм

Новости

Гальшаны – мястэчка з багатай гісторыяй, авеянае легендамі і паданнямі. Яно прыцягвае ўвагу даследчыкаў, гісторыкаў і навукоўцаў, людзей мастацтва, якія імкнуцца адкрыць нязведаныя таямніцы або атрымаць натхненне.

Гэта жаданне простае і зразумелае, бо прыгожыя вулкі аграгарадка з гістарычнымі будынкамі пераносяць у іншую эпоху, дапамагаюць адчуць незвычайны каларыт. Цэнтральная плошча і вуліца Замкавая выклікаюць асаблівую цікавасць. Менавіта цэнтр мястэчка і знакамітая вуліца не раз з’яўляліся месцам для здымак дакументальных фільмаў і мастацкіх карцін.

У другой палове шасцідзясятых гадоў у Гальшанах здымалася мастацкая стужка “Вайна пад стрэхамі”, якая мела на мэце выкрыць разбуральную сілу вайны. Пазней Гальшаны прывабілі рэжысёра Дзмітрыя Зайцава, які выбраў цэнтр аграгарадка для здымкаў фільма “Паміж жыццём і смерцю”. Мясцовыя жыхары тады мелі ўнікальную магчымасць асабіста пазнаёміцца з зоркамі айчыннага кінематографа. А некалькі гадоў таму ў касцёле Святога Яна Хрысціцеля адбываліся здымкі гісторыка-прыгодніцкага фільма “Авантуры Пранціша Вырвіча, шкаляра і шпега”.

Цікавасць да мястэчка застаецца на высокім узроўні і зараз. У пачатку лістапада ў Гальшанах пачалі здымаць мастацкі фільм пад рабочай назвай “Мы едины”.  Мы пабывалі на здымачнай пляцоўцы, акунуліся ў таямнічую атмасферу кіно. Каляровыя шыльды ўпрыгожылі будынак былой амбулаторыі, а імправізаваная гандлёвая пляцоўка размясцілася каля драўлянай будыніны. Гандляркі па-сапраўднаму ўжыліся ў свае ролі: вось яны спрытна выкладаюць абаранкі, садавіну і гародніну. Дарэчы, ролі выконваюць не прафесійныя артысткі, а мясцовыя жыхаркі, якія, адклаўшы штодзённыя клопаты і справы, паспрабавалі свае сілы ў новай якасці. Спрытныя коннікі дапамагаюць перанесціся ў ішую эпоху, адчуць подых даўніны.

Падзеі адбываюцца ў 1925 годзе. Гэты складаны час для Беларусі  адлюстраваны на прыкладзе канкрэтнай сям’і, няпростых узаемаадносін у ёй. Праблема выбару, псіхалогія чалавека ў складаных умовах, прыняцце жыццёвых рашэнняў – усё гэта выходзіць на першы план. Праца над сцэнарыем вялася дастаткова доўга. Некаторыя часткі перапісваліся па некалькі разоў. Аўтары імкнуліся паказаць сітуацыю максімальна набліжана да рэчаіснасці, таму працавалі з архіўнымі дакументамі, звярталіся за дапамогай да гісторыкаў. Акцёры таксама знаёміліся з гісторыяй дадзенага перыяду, каб як мага лепш адчуць праблемы і сумненні сваіх герояў. У той час цэлыя сем’і былі падзелены мяжою. Частка тэрыторыі аказалася пад уладай палякаў. Назва фільма “Мы едины” падкрэслівае галоўную ідэю стужкі – Беларусь павінна быць цэласнай і непадзельнай.

Гістарычныя кансультанты аказвалі дапамогу з выбарам касцюмаў для герояў  і лакацый для здымак. Дзеянне фільма ахоплівае два населеныя пункты – Стаўбцы і Рубяжэвічы, аднак знайсці адпаведныя пабудовы там аказалася дастаткова складана. Ірына Філіпава, дырэктар здымачнай групы, зазначае, што будынкі, якія адпавядаюць таму часу, вельмі змяніліся, былі пафарбаваны або адрэстаўраваны, а некаторыя актыўна выкарыстоўваюцца пад розныя мэты. Гальшаны ж сталі ідэальным варыянтам, бо архітэктура мястэчка яшчэ захоўвае сваю самабытнасць.

Прыемна радуе і акцёрскі склад. У здымках фільма прымаюць удзел маскоўскія акцёры, якія даўно палюбіліся гледачам. Зусім нядаўна ў Гальшаны прыехала зорка расійскага кінематографа Антаніна Дзівіна, якая выконвае адну з галоўных роляў у карціне. Каля трыццаці беларускіх і расійскіх акцёраў задзейнічаны ў здымках. Ірына Філіпава адзначае, што масоўку складаюць мясцовыя жыхары, якія актыўна адгукнуліся на прапанову паўдзельнічаць у здымках.

Падбор масоўкі, дапамога з устаноўкай дэкарацый, дастаўка інвентара – вырашыць гэтыя пытанні дапамог райвыканкам, прадстаўнікі мясцовай гаспадаркі, а супрацоўнікі ДАІ ажыццяўлялі рэгуліроўку дарожнага руху падчас працы над фільмам.

Да канца каляндарнага года плануецца завяршыць здымачны працэс і прыступіць да мантажу карціны. Ужо вясною будучага года чакаецца выхад фільма на вялікі экран. Для жыхароў Ашмянскага раёна гэта стане асаблівай падзеяй. Хтосьці пазнае ўласны двор, знаёмую забудову, а хтосьці – і сябе самога. Сумесная праца згуртавала і аб’яднала людзей, дала магчымасць паглядзець на жыццё і яго каштоўнасць іншымі вачыма, зразумець найважнейшыя рэчы.

Марта БАГДАНОВІЧ.

Фота аўтара.

Поделиться...
Share on Facebook
Facebook
Pin on Pinterest
Pinterest
Tweet about this on Twitter
Twitter
Share on LinkedIn
Linkedin

Добавить комментарий